Na,Emakulata Peter
Hapo zamani za kale, palikuwa na kijiji kidogo kilichozungukwa na msitu mkubwa. Ndani ya msitu huo aliishi simba mmoja mkubwa na mwenye nguvu sana, ambaye aliheshimiwa (na kuogopwa) na wanyama wote wa msituni. Lakini kijijini aliishi mtoto mmoja aitwaye Tunda, ambaye alikuwa mtundu sana. Hakuwa na hofu ya chochote – hata si simba!
Siku moja, Tunda alisikia wazee wakiongea juu ya simba huyo. Walisema, “Simba huyu hashughulikiwi. Mnyama huyo ni mfalme wa msitu.” Tunda, kwa kiburi chake, akasema, “Mimi siogopi simba! Ningependa kumwona uso kwa uso.”
Asubuhi iliyofuata, Tunda alitoroka kutoka nyumbani na kuingia msituni kwa siri. Akatembea huku na huko, akipiga mayowe na kutupa mawe ovyo ovyo. Wanyama wengine wakamwambia, “Tunda, rudi nyumbani! Usimkasirishe simba!” Lakini Tunda hakusikiliza.
Hatimaye, simba akasikia kelele hizo. Akaja polepole, akimkaribia Tunda. Tunda alipomwona simba, moyo wake ukamruka. Simba akamuuliza, “Wewe ni nani unayediriki kuleta fujo katika ufalme wangu?”
Kwa sauti ya kutetemeka, Tunda akajibu, “Mimi ni Tunda… nilitaka tu kukuona.”
Simba akamtazama kwa makini. “Ujasiri ni mzuri, lakini kiburi huleta maangamizi. Leo nitakuacha uende, lakini kumbuka: heshima ni msingi wa kuishi kwa amani.”
Tunda akarudi kijijini akiwa amenyamaza, na tangu siku hiyo, hakuwahi kuwa mtundu tena. Alijifunza kuwa ujasiri wa kweli huambatana na busara.
Ujasiri bila busara ni hatari. Ni vyema kuwa jasiri, lakini ni bora kuwa mwenye hekima.
emakulatemsafiri@gmail.com
0653903872
Post a Comment