Na, Emakulata Msafiri
Kulikuwa na msichana mdogo aliyeitwa Amani. Amani aliishi katika kijiji kidogo kilichozungukwa na milima mikubwa na misitu ya kijani kibichi. Kijiji hicho kilijulikana kwa jina la Mvua Mlimani kwa sababu mvua zilikuwa nyingi sana, hata siku za jua zikawa chache sana.
Kijiji cha Mvua Mlimani kilitegemea sana mvua kwa ajili ya mazao na maji safi. Lakini siku moja, mvua zilisimama kunyesha kwa miezi mingi! Maji ya mito yalikauka, mazao yalikauka, na watu walikuwa na wasiwasi mkubwa.
Amani alikuwa msichana mwenye moyo wa shujaa. Alijua kuwa lazima afanye kitu ili kuwasaidia watu wa kijiji chake. Aliamua kuanza safari ndefu kwenda kwenye Mlima wa Mvua, mahali ambapo walikuwa wakisema mvua huanzia huko.
Amani alivaa koti lake la mvua, akachukua kikapu chake chenye chakula kidogo, na akaaga wazazi wake kwa ahadi kuwa atarudi na suluhisho. Safari yake ilikuwa ngumu, alipita pori lenye wanyama wakali na milima mikubwa yenye mawe makubwa. Lakini hakukata tamaa.
Amani na simba wake walisonga mbele hadi walipofika kwenye Mlima wa Mvua. Palikuwa na kichaka kikubwa cha miti na kwenye kile kilikuwa na chemchemi ya maji safi kabisa. Hapo Amani alipata jambo la kushangaza zaidi: aliona mvua zikianza kunyesha tena, zikiwa ni zawadi kutoka kwa mungu wa mvua.
Amani alijua sasa ni lazima arudi haraka kijijini na kuwambia watu wake kuhusu maji hayo. Safari ya kurudi ilikuwa rahisi kwa sababu mvua zilianza kunyesha, na simba alikuwa mlinzi wake wa kweli.
Aliporudi kijijini, alikaribishwa kwa shangwe kubwa. Mvua zilianza kunyesha kwa wingi, mazao yalirudi kuota, na watu walifurahia sana. Kijiji kilipata amani tena na maisha yalianza kuwa mazuri.
Amani alifundisha watu wake kuwa shujaa si mtu ambaye hana woga, bali mtu anayeshinda hofu zake na kufanya kile kilicho sahihi kwa ajili ya wengine.
0653903872
Post a Comment