Na,Emakulata Msafiri
Katika kijiji kilichozungukwa na milima ya kijani na mito yenye maji safi ya kung’aa, aliishi msichana mdogo aliyeitwa Chausiku. Alikuwa mtoto mwenye tabasamu la upole, macho yenye udadisi, na moyo mkubwa wa kupenda wanyama na mimea.
Chausiku aliishi na bibi yake mpendwa, Bi Nasiro, ambaye alikuwa mkulima stadi na mjuzi wa hekima za jadi. Kila jioni walikaa uani, wakitazama nyota na kusimulia hadithi.
Siku moja, wakati wa kuchomoza kwa jua, Bi Nasiro alimuita Chausiku na kumpatia mbegu moja ya rangi ya kijani kibichi iliyomeremeta kidogo.
“Hii si mbegu ya kawaida, mjukuu wangu,” Bi Nasiro alisema kwa sauti ya utulivu. “Hii ni mbegu ya maajabu. Ukiipanda kwa moyo safi, ukaitunza kwa upendo, uvumilivu, na matumaini, itakufundisha jambo kubwa sana maishani.”
Chausiku alishangaa sana. Aliichukua mbegu kwa mikono miwili kama anavyoshika kitu cha thamani. Bila kusubiri, alikwenda shambani na kuichimbia shimo dogo kwenye sehemu yenye jua la kutosha. Akaiweka mbegu humo na kuifukia kwa udongo laini.
Kuanzia siku hiyo, kila asubuhi Chausiku aliitembelea mbegu yake. Aliimwagilia maji, akaimba nyimbo za matumaini, na hata kuzungumza nayo:
Siku zikapita. Wiki ikapita. Hakukuwa na chochote kilichoonekana ardhini. Majirani walianza kumcheka:
“Chausiku anaota ndoto mchana! Anazungumza na udongo kama mtoto mdogo!”
Lakini Chausiku hakuwajibu. Aliendelea kuamini.
Siku ya nane, alipoamka na kwenda bustanini, aliona kitu cha ajabu. Kulikuwa na chipukizi dogo la kijani likitokeza juu ya ardhi! Macho yake yaling’aa kwa furaha. Alipiga kelele kwa furaha na kumkumbatia bibi yake.
Siku zilivyoendelea, mmea ule uliendelea kukua, ukiwa na majani makubwa ya kung’aa kama samawati. Lakini kilichowashangaza wote ni kwamba kila jioni, maua ya mmea huo yalikuwa yakifunguka na kutoa mwanga wa dhahabu hafifu—kama vile nyota ilikuwa imeshuka ardhini.
Siku moja, maua yalifunguka na kutoka humo likatokea kishada kilichong’aa, kikizungukwa na taa ndogo ndogo kama vipepeo wa mwanga. Kishada kilizunguka kichwa cha Chausiku na kutua kwenye kiganja chake. Ghafla, moyo wake ulijaa hisia ya upendo, furaha, na utulivu mkubwa.
Bi Nasiro alimwambia:
“Mwanangu, umefuzu mtihani wa moyo. Mbegu hii ilikuwa ni zawadi ya kale, inayoota pale tu inapopandwa kwa moyo wa upendo na subira. Kwa kuwa umeitunza, sasa furaha ya kweli imekuwa sehemu ya maisha yako.”
Kuanzia siku hiyo, Chausiku hakuwa mtoto wa kawaida tena. Alijulikana kijijini kama “Msichana wa Nuru” aliyeweza kuleta furaha na matumaini kwa watoto na watu wote waliokuwa na huzuni. Alisaidia watu waliopoteza matumaini, aliwafariji waliokuwa wagonjwa, na kila alipokanyaga, maua yalichanua.
0653903872
Post a Comment